In de categorie 'Small talk' laten anderen ons zien hoe ze met allergieën en intoleranties omgaan! Karin is moeder van Jasmijn en heeft de blog 'niet voeren aub'. Een hele toepasselijke naam voor een moeder van een kindje met voedselovergevoeligheden! Want als volwassenen is het al lastig om niks verkeerds binnen te krijgen, laat staan als een kindje naar school gaat, ergens gaat spelen, etc.!

Hi Karin, leuk dat dat je mee werkt aan 'Small talk'! Ik zie 2 kindjes op je leuke foto, hebben allebei jouw kindjes voedselovergevoeligheden?

,,Gelukkig niet. Mijn oudste, Sam, eet letterlijk alles. Jasmijn daarentegen is heel gevoelig. Haar lijstje is ondertussen 24 dingen lang waaronder: melk, soja, ei, selderij, tarwe, diversen groente en fruit, hazelnoten en pinda's. Ook wat minder bekende dingen zoals knoflook, aardappelen, kleurstoffen, enz.''

Hoe is het in het dagelijks leven om hiermee om te gaan?

,,Alle begin is moeilijk denk ik. Bij haar eerste allergie zaten we met onze handen in het haar. Afgelopen zomer hadden we een volledig lijstje. Ik heb gehuild in de auto. Ik heb 2 uur over de terugweg gedaan. Ik heb thuis nog veel gehuild. Uiteindelijk heeft dat niet zoveel zin. Ik heb de kindjes een dag naar oma gedaan om boodschappen te kunnen doen. Het is confronterend, je wordt gewezen op je eigen eetgedrag maar ook het feit dat je iedere keer alle pakjes moet omdraaien is overweldigend. Als ze de ene keer iets mag, zou het zomaar kunnen dat de volgende keer het receptuur is aangepast. Ook in de winkel heb ik me rot gevoeld. Ondertussen is het voor ons gewoon. Thuis gaat het goed. Toch voel ik me met regelmaat een slechte ouder omdat je niet eens onderweg kunt stoppen voor een broodje, je kunt geen ijsjes eten in de stad... Daar zitten sowieso nog wel verbeterpunten als je het mij vraagt.''

Ben ik het helemaal mee eens Karin! Zijn er momenten waarop het wel eens mis gaat, bv. als ze op school is en anderen haar iets geven?

,,Ja, regelmatig. Mensen vinden het zielig dat ze niet kan snoepen of mensen die dit onzin vinden (,,want vroeger bestond dit niet''). Het is iets waar je steeds tegenop moet boksen. Ik geef haar haar eigen trommeltje mee en degene die daar niet naar wil luisteren mogen niet maar op haar passen. In de praktijk is dit niet altijd even simpel: van de overblijfmoeders op school zijn we bijvoorbeeld afhankelijk. Ik vermijd ook wel dingen. Zo neem ik haar mee naar de winkel waar ze fruit krijgen aan de kassa. Daar waar ze koekjes krijgen ga ik alleen. Op verjaardagen probeer ik een ander moment te gaan: sommigen zijn begripvol, anderen begrijpen het niet. Mij geeft het rust als ik niet steeds moet uitleggen aan haar wat ze niet mag. Ik wil zo graag dat ze zichzelf niet anders ziet dan ieder ander kindje!''

En wat is zo'n beetje een dagmenu wat jouw kindje eet? En eet het hele gezin zo mee?

,,Ja, we proberen zoveel mogelijk hetzelfde te eten als Jasmijn. Ik vind het belangrijk dat ze zichzelf thuis niet anders voelt. Met bijvoorbeeld chocolademelk en brood sjoemelen we wel een beetje. Dan krijgt ze haar eigen ''prinsesseneten'', dat werkt altijd. En wij pakken dan gewoon brood wanneer ze speltbrood krijgt bijvoorbeeld. Ik probeer veel af te wisselen om een eventuele volgende gevoeligheid te voorkomen. Ze ontbijt dus met speltbrood, quinoacrackers, rijstwafels, kokosyoghurt, granola. In de middag doe ik dat hetzelfde. De avondmaaltijd is ook voor iedereen hetzelfde.

We eten veelal “back to basics”: veel verse groenten, rijst, speltpasta, soep. Tussendoortjes zijn wat lastiger: veelal is dat fruit maar kindjes willen ook wel wat snoepen natuurlijk. Ik maak daarom zelf veel koekjes, cakejes of andere snacks.''

Zijn er ook dingen die ze super lekker vindt maar niet meer kan eten? ,,Ja, deze vraag breekt een beetje mijn hart. Ze weet het van veel dingen wel. Dan zegt ze tegen mij: “mama, dit kan ik niet eten hé, dan word mijn buikje zo ziek.” Bij pannenkoeken is dit heel lang een probleem geweest. Nu heb ik een receptje gevonden en dan is ze zo gelukkig. Slagroom vind ze ook zo lekker. Ook daarvoor heb ik nu vervanging gevonden. Ze was wel nog jong toen we erachter kwamen dus wat dat betreft is ze ook niet veel gewend. Veel eet ze bijvoorbeeld ook gewoon niet. Als ik haar frietjes met ketchup geef zal ze het niet opeten. Terwijl als ik haar pastinaakfriet geef met zelfgemaakte saus die er ongeveer hetzelfde uitziet dan eet ze haar hele bordje leeg. En snoepjes eet ze natuurlijk graag, ik probeer al een tijdje om zelf snoep te maken maar dat is me nog niet gelukt.''

Vaak hoor je dat allergieën wel erfelijk zijn; heb jij zelf allergieën of voedselovergevoeligheden?

,,Nee, helemaal geen. In het begin heb ik het daarom heel gek gevonden dat ze overal zo op reageert. Ik geloof er wel in dat we dat zelf in de hand hebben gewerkt. Niet wij als ouders van kindjes met voedselproblemen... maar wij als maatschappij. Je kunt bijna niets meer kopen zonder tarwe, zetmeel, melk, e-nummers (zelfs eten waarvan wij denken dat het gezond is). Daar is nog wel wat winst te boeken: ik ben een opleiding voor voedingsdeskundige gaan doen en eigenlijk zou dit voor iedereen raadzaam zijn. Niet enkel voor allergieën en intoleranties maar ook voor welvaartsziektes en nog zoveel meer.''

Goed dat je deze opleiding bent gaat doen zeg! En tot slot, wat is jouw tip voor andere mama's met kindjes met allergieën? Misschien een leuke traktatietip?

,,Ik vind dat iedere moeder haar gevoel moet volgen. Wij kwamen er bijvoorbeeld bij reguliere artsen niet achter. We zijn in de alternatieve hoek gaan zoeken en de verbetering is enorm: ze is 4 kilo aangekomen in 4 maanden tijd. Hiervoor groeide ze amper! Haar ontwikkeling is met sprongen vooruit gegaan. Als moeder weet je dat er iets niet in orde is met je kind, geef niet op en vecht daarvoor. Een traktatietips: maak het jezelf niet te moeilijk vooral. Kinderen zijn blij dat ze iets krijgen en wat maakt voor hun niet uit. Kies vooral de veiligste optie en iets gezonds. Als mijn kindjes trakteren is dat met fruit of rijstwafels. Op internet vind je zulke leuke dingen. Je kunt schaapjes maken van rijstwafels, je kunt een krokodil maken van komkommer. Met deze opties loop je ook het minste risico dat een kindje uit de klas niet kan meedoen.''

Dank je wel Karin, knap hoe jij ermee omgaat! Waar kunnen moeders/lezers jouw blog vinden om inspiratie op te doen!

Op www.nietvoerenaub.com

Karin met haar kindjes Jasmijn en Sam!